اگر می‌خواهید از تنهایی و وحشت قیامت رهایی یابید، تا فرصت هست، در دنیا دوست و شفیعی برای خود برگزینید، تا نجات‌بخش شما باشد، از رهروی که راه را درست رفته است، راهنمایی بگیرید تا مبادا روز قیامت فریاد حسرت سردهید: {يٰا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً}[۳] ای کاش در دنیا راهی را می‌رفتم که پیامبر نشانِ ما داده بود، ولی افسوس که به بیراهه رفتم، به خود رحم نکردم و امروز به خسران و عذاب گرفتار شدم.

خوشا به حال کسانی‌که از لحظه مرگ به جمع بندگان خوب خدا می‌پیوندند، تا روز قیامت خوش‌اند و در بهشت از نعمت‌های بهشتی بهره‌مند هستند. { فَادْخُلِي فِي عِبَادِي‌ ۞ وَادْخُلِي جَنَّتِي }‌[۴] از بزرگترین خوشی‌های مؤمنان در عالم برزخ دیدار با اولیای خداست. شاید هیچ لذتی برای آنان، بالاتر از نشستن در محضر رسول خدا(ص) و امیرمؤمنان(ع) و سایر ائمه(ع) نباشد.

امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: فَارْحَمُوا نُفُوسَكُمْ فَإِنَّكُمْ قَدْ جَرَّبْتُمُوهَا فِي مَصَائِبِ الدُّنْيَا؛[۵] پس به خود رحم کنید، که شما خود را در دنیا به مصائب و رنج ها امتحان کرده‌اید. شگفتا از حال کسانی‌که در دنیا به واسطه ضعفِ ایمان در برابر اندک رنج و مصیبتی، طاقتشان به تنگ آمده و کارشان به انکار خدا و قیامت و آلوده شدن به گناه کشیده شد، ولی با همین طاقت کم می‌خواهند به استقبال عذاب اُخروی نیز بروند.

پی نوشت
————————————————————————
[۱] . کلمه الله:۴۷۳٫
[۲] . انعام (۶): ۹۴؛ «(همان‌گونه که شما را نخستین‌بار در رحِم مادر تنها و دست خالی آفریدیم )اکنون هم تنها نزد ما آمدید.»
[۳] . فرقان (۲۵): ۲۷؛ «(روزی که ستمکار از شدت حسرت دست‌های خود را به دندان می‌گزد، و می‌گوید: ) ای‌کاش همراه این پیامبر راهی به سوی حق انتخاب می‌کردم‌!»
[۴] . فجر(۸۹): ۲۹و۳۰؛ «پس در بین بندگانم در آی! و در بهشتم وارد شو.»
[۵] . نهج البلاغه: خطبه ۱۸۳٫

مطالب فوق برگرفته شده از کتاب:
حسنات و سیئات 
نوشته استاد حسین انصاریان