واجبــــات طلبگــــی
حالا كه آمدهاي طلبه شدي، به هر دليلي…!، نيتت را درست كن، يعني نيتت بايد خالص براي خدا باشد، و بايد خالص خالص براي خدا باشي. بگو: خدايا آمدهام آدم شوم و بعد از اين، دست عدهاي را بگيرم. حاج شيخ عبدالكريم حائري(ره) را در حرم امام حسين(ع) ديدند كه گريه ميكند و به […]
حالا كه آمدهاي طلبه شدي، به هر دليلي…!، نيتت را درست كن، يعني نيتت بايد خالص براي خدا باشد، و بايد خالص خالص براي خدا باشي. بگو: خدايا آمدهام آدم شوم و بعد از اين، دست عدهاي را بگيرم. حاج شيخ عبدالكريم حائري(ره) را در حرم امام حسين(ع) ديدند كه گريه ميكند و به امام ميگويد: آقاجان! من مجتهد شدهام، ولي ميخواهم آدم بشوم.

قدم اول، نيت:
حالا كه آمده اي طلبه شدي، به هر دليلي…!، نيتت را درست كن، يعني نيتت بايد خالص براي خدا باشد، و بايد خالص خالص براي خدا باشي. بگو: خدايا آمده ام آدم شوم و بعد از اين، دست عده اي را بگيرم.
حاج شيخ عبدالكريم حائري(ره) را در حرم امام حسين(علیهالسلام) ديدند كه گريه ميكند و به امام ميگويد: آقاجان! من مجتهد شده ام، ولي ميخواهم آدم بشوم. گفتند: ملاشدن چه آسان، آدمشدن چه مشكل. حاج شيخ عبدالكريم حائري(ره) فرمودند: ملاشدن چه مشكل آدمشدن محال است! اين به خاطر اين است كه ما در فكر آدمشدن نيستيم. دعا كنيد آدم شويم و بميريم. برسيم و بميريم. دعا كنيم بارمان را به مقصد برسانيم و بميريم. شخصي وارد روستايي شد، ديد همه قبرها جلوي در خانههاست و سن مردهها كم است؛ يكي شش ماه، يكي يك سال، يكي سه سال، يكي ده روز. از شخصي پرسيد: جريان چيست؟ در جواب گفت: ما اينجا مردهها را جلوي خانه دفن ميكنيم كه هر روز وقتي از خانه بيرون ميآييم، به ياد مرگ و آخرت بيفتيم و از خدا بترسيم و در روز، حواسمان جمع باشد و كارهايمان را ميزان كنيم و اين كه ميبيني عمرها كم است، علتش اين است كه ما عمر را از روزي حساب ميكنيم كه شخص بيدار شود و خودش را بشناسد (و دست از گناه و معصيت بكشد).
اگر اينطور باشد، ما اصلاً عمري نداريم! دعا كنيد بيدار شويم، و بفهميم از كجا آمدهايم و در كجا هستيم و به كجا خواهيم رفت.
حضرت علي(علیهالسلام) فرمودند: «رحمالله امراً علم من أين وفي أين و إلي أين»، شرح اصول کافي ملاصدرا/۵۷۱/۱٫ اميرمؤمنان(علیهالسلام) در روايت ديگري فرمودند: «تعجب ميكنم از كسي كه به دنبال گمشده خويش ميگردد، ولي به دنبال خودش نميگردد!» ما خودمان را گم كردهايم. تا به حال گشتهاي خودت را پيدا كني؟
قدم دوم، صمت:
صمت يعني سكوت. حرفهايي كه فايده ندارد، نزن. خداوند متعال ميفرمايد: «ما يلفظ من قول إلا لديه رقيب عتيد»؛ هيچ كلامي از دهان شما بيرون نميآيد، مگر اين كه نگهباني آماده است و آن را ضبط ميكند. نقل ميكنند: طلبهاي از دنيا رفت، او را در خواب ديدند و پرسيدند: حالت چطور است؟ گفت: مواظب اعمال و گفتههاي خود باشيد؛ زيرا حساب و كتاب خدا بسيار دقيق است. يك روز كه باران ميباريد، من گفتم: به به عجب باران به موقعي! هنوز سر آن يك جمله گرفتارم و به من ميگويند: مگر ما باران بيموقع هم داشتهايم؟! حضرت علي(علیهالسلام) فرمودند: ايّاك و فضولالكلام فإنّه يظهر من عيوبك ما بطن و يحرّك عليك من أعدائك ما سكن؛ غررالحکم/۴۱۰۴/۲۱۲؛ از حرف زايد و بيهوده دوري كن؛ چراكه عيوب پنهان تو را آشكار ميكند و دشمنان تو را، كه با تو كاري ندارند، بر عليه تو تحريك ميكند. وقتي ما طلبه بوديم، همين كه چند نفر جمع ميشديم، هممباحثم مرحوم حاج شيخ محمود تحريري مفاتيح را دست يكي از رفقا كه صداي خوبي داشت، ميداد و ميگفت: از مناجات خمسه عشر بخوان. اين مناجات باعث ميشد كه از سخنان بيهوده خودداري كنيم.
شخصي نزد آيةاللهالعظمي سيداحمد خوانساري(ره) آمد و يك ساعت با آقا صحبت كرد. آقا فقط با يك بله جواب او را دادند. بعضي علوم هستند كه جز از راه سكوت نميشود به آنها رسيد. حرفهاي زايد را از كلامت خارج كن و هر حرفي را كه نميداني، نگو؛ و آنچه را هم ميداني، همهاش را نگو و ضمناً به هر كس هم نگو!
مخفي نماند كه سخن گفتن بيفايده وقتي است كه سخني بگويي كه اگر آن را نگويي، ضرري به دين و دنياي تو نميرسد و گفتن آن نيز نفعي براي هيچ كس نداشته باشد.
قدم سوم، جوع:
جوع يعني گرسنگي، (يعني تا زماني که گرسنه نشدي چيزي نخور) غذا كم بخور و تا گرسنه نشدهاي، نخور، و هنوز سير نشدهاي، دست بكش. حضرت امير مؤمنان علي(علیهالسلام) به امام حسن(علیهالسلام) فرمودند: آيا به تو ياد بدهم چهار خصلت را كه به سبب آنها از طبيب بينياز شوي؟ امام حسن(علیهالسلام) عرض كردند: بله.
حضرت فرمودند: بر سر طعام منشين، مگر وقتي كه گرسنه هستي و تا هنوز به غذا اشتها داري، بلند شو و غذا را خوب بجو و هنگامي كه خواستي بخوابي، به بيت الخلأ برو كه اگر اينها را انجام دهي، از طب بينياز ميشوي.
مخصوصاً غذاي طلبه بايد سبك باشد. وقتي ما طلبه بوديم، شبها قدري ميوه ميخورديم كه سحر بتوانيم بلند شويم. ظهرها هم غذاي سبكي ميخورديم، گاهي سيبزميني را در ماست ميكوبيديم و نمك ميريختيم و اين الويه ما ميشد. گاهي هم آب دوغ و خيار، گاهي هم اشكنه درست ميكرديم و ميخورديم. گوشت زياد نخوريد.
حضرت امير مؤمنان علي(علیهالسلام) گوشت كم ميخوردند و ميفرمودند: «لاتجعلوا بطونكم مقابرالحيوان»، شرح نهجالبلاغه/۲۵/۱؛ شكمهايتان را قبور حيوانات نكنيد. امروزه با اين همه غذاهاي مفصل و چرب و نرم و چلوكباب و نوشابه و… شيخ انصاري(ره) درست نميشود!
قدم چهارم، لقمه پاک: غذاهاي ما امروز طاهر واقعي نيست و همين هم اثر دارد. امام صادق(علیهالسلام) فرمودند: «أورعالناس من وقف عندالشبهة»، وسايل، ۱۶۲/۲۷؛ با ورعترين مردم كسي است كه هنگام شبهه توقف كند، يعني دقت كند. مبادا اين لقمه و يا اين غذا حرام باشد.
وقتي مرحوم آيةالله اثنيعشري، صاحب تفسير اثنيعشري را به زندان بردند، ايشان غذاي زندان را نخوردند و فرمودند: همان نان و پنير خودم را از خانه براي من بياوريد.
آيةالله شيخ محمدتقي بافقي(ره) را هم که به زندان بردند، ايشان غذاي زندان را نخوردند و به سربازي پول ميدادند و ميفرمودند: از بيرون برايم غذايي تهيه كن.
وقتي آيةاللهالعظمي گلپايگاني(ره) طلبه بودند، ظهرها چند طلبه جمع ميشدند و غذاهايشان را روي هم ميريختند و ميخوردند، ولي ايشان غذاي خود را داخل غذاهاي آنها نميكردند و ميفرمودند: از كجا معلوم پدر و مادر اينها راضي باشند كه من از غذاي آنها بخورم؟
شيخ انصاري(ره) هم در زمان طلبگيشان، مهمان طلبه ديگري شدند و به او پولي دادند كه وقتي نان ميخري، يك نان هم براي من بخر. طلبه رفت و نان خريد. شيخ ديد نان، شيرهاي است. پرسيد: پول شيره را از كجا آوردي؟ طلبه گفت: نسيه خريدم! شيخ فرمود: از كجا معلوم زنده باشيم و پول اين شيره را بدهيم؟ لذا از قسمتي كه شيرهاي نبود، استفاده كرد.