تسخیر سفارت آمریکا در سیزده آبان ۱۳۵۸، مؤثرترین رویداد سیاست خارجی مرتبط با تحولات سیاسی ایران پس از انقلاب اسلامی است. قطع تعلقات باقی‌مانده‌ میان جامعه‌ی ایرانی با سیطره‌ی چندین ساله‌ی ابرقدرت جهانیِ مسلّط بر سرنوشت کشورمان، آمریکای جهان‌خوار، با «انقلاب دومِ» امام و ملت محقق شد. اثرگذاری این رویداد به ‌اندازه‌ای بود که تا امروز نیز بخش قابل توجهی از مباحث سیاسی پیرامون نسبت انقلاب و ایران با نظام بین‌الملل، روابط خارجی و حتی مسائل و مشکلات داخلی کشور را با ارجاع به آن تفسیر و تحلیل می‌کنند.