به مناسبت ۱۸ تیر

۱۸ تیر گذشت ولی واکاوی آن دوران در این زمانی که شرایط بسیار متفاوت است اثر چندانی ندارددر آن زمان، عده‌ای خاص آزادی‌های مدنی را بهانه اعتراضات خودشان میکردند و سعی داشتند مردم را با خود همراه کنند ولی مردم در روزهایی مانند ۲۳ تیر ۷۸ و ۹ دی ۸۸ بر دهان آنها زدنددشمن به دنبال راهی بود تا همانها که ۹ دی ‌ها برای حمایت نظام به خیابان آمدند علیه نظام قیام کنند یا لااقل با نظام همراهی نکنند.

جنگ پیچیده شده است از هر طرف هجمه‌ها قابل مشاهده استاز طرفی دولت توان کافی از خود برای کنترل بازار نشان نمیدهد و گاهی با توچال رفتن‌ها دل مردم را خون میکنند
اما در مجلس برای سوال در مورد وضعیت اقتصاد از رئیس جمهور امضا جمع میکنند بعد برخی با وعده و وعید پشیمان میشوند و به مسائل حاشیه‌ای میپردازند(شنیدم قانون تساوی دیه زن و مرد را کلید زده‌اند؛ اگر راست باشد علاوه بر اینکه مجلسی داریم که در آن برخی مرعوب تفکر غرب و ضد اسلام‌اند نکته مهم این است که فرزندان روح الله را مشغول به مسائلی میکنند که مطالبه گری اقتصادی آنها فروکش کند تا مردم بیشتر از پیش از وضعیت مملکت و اقتصاد و دعواهای چپ و راست به ستوه بیایند.

هر نهاد دیگری هم خواسته یا ناخواسته ممکن است در زمین دشمن بازی کند که ذکر مصادیق آن این وجیزه را به درازا میکشد.

اما نکته مهم آنست که مشغول مسائل حاشیه‌ای نشویم و با حمایت کامل از نظام، از مسوولین مربوطه مطالبه گری اقتصادی و رفاهی را داشته باشیم (چرا که امروز اتاق جنگ آمریکا در خزانه داری آنهاست) و با اینکار موج نارضایتی از عملکرد ضعیف برخی را میتوان تا حدودی کنترل کرد.

اما ذکر یک نکته بسیار مهم است؛ در زمان احمدی نژاد، اصولگرایان وقتی خط انحراف را دیدند به عنوان قوی ترین منتقدین وارد در صحنه شدند و طوری انتقاد کردند که نه تنها مردم از احمدی نژاد بلکه نسبت به نیروهای مومن سوءظن پیدا کردند که مبادا با چهره خوب بیایند و بد عمل کنند لذا طیف مقابل به صورت ناباورانه رای ها را جمع کردمراقب باشیم طوری از برخی مسوولین نظام انتقاد نکنیم که مردم نسبت به همه دید منفی پیدا کنند که دیگر خبری از جمهوری اسلامی نخواهد بود.